آشنایی با کاملترین لایسنس های متن‌ باز (Open Source) پرطرفدار و دلایل استفاده

آشنایی با کاملترین لایسنس های متن‌ باز (Open Source) پرطرفدار و دلایل استفاده

لایسنس متن باز یا Open Source License به عنوان یک مجوز قانونی استفاده از نرم افزارها و پروژه های نرم افزاری باز استفاده می شود که کدهای منبع باز ، کد نوشته شده و منتشر شده توسط توسعه دهندگان را در اختیار عموم قرار می دهد. در اینجا ، 12 لایسنس متن باز پرطرفدار و دلیل استفاده از آنها بررسی می شوند:

GNU General Public License (GPL): این لایسنس یکی از معروف ترین لایسنس های متن باز است و اجازه می دهد تا نرم افزارها و پروژه ها با استفاده از کد منبع باز توسعه یابند و توزیع شوند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد که کدهای منبع را با توجه به شرایط خاص ، اصلاح و تغییر دهند و در نتیجه ایجاد نسخه های مشتق شده از نرم افزار را مجاز می کند.

لایسنس عمومی GNU (GPL) یکی از معروف‌ترین لایسنس‌های متن باز است که توسط پروژه GNU توسعه داده شده است. این لایسنس اجازه می‌دهد تا نرم افزارها و پروژه‌ها با استفاده از کد منبع باز توسعه یابند و توزیع شوند. یکی از ویژگی‌های مهم این لایسنس، این است که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد که کدهای منبع را با توجه به شرایط خاص، اصلاح و تغییر دهند و در نتیجه ایجاد نسخه‌های مشتق شده از نرم افزار را مجاز می‌کند.

یکی از اهداف اصلی توسعه و استفاده از لایسنس GPL، تضمین آزادی کاربران از جمله آزادی استفاده، آزادی مطالعه و آزادی توزیع است. با استفاده از این لایسنس، کاربران حق دارند نرم افزار را به هر تغییری که دوست دارند تغییر دهند و نسخه‌های مشتق شده را بدون هیچگونه محدودیتی توزیع کنند. این لایسنس به طور کلی بر مبنای اصول آزادی نرم افزار توسعه داده شده است.

یکی از مهم‌ترین بندهای لایسنس GPL، اجبار توسعه دهندگان به منتشر کردن کدهای منبع نسخه‌های مشتق شده است. به این معنی که اگر یک توسعه دهنده نرم افزاری را با استفاده از کد منبع باز GPL توسعه داده و این نرم افزار را توزیع کند، مجبور است کدهای منبع نرم افزار را نیز به صورت عمومی منتشر کند. این امر باعث می‌شود که جامعه توسعه دهندگان بتوانند به توسعه و بهبود نرم افزارهای GPL از طریق تغییرات و بهبودهایی که توسعه دهنده اصلی نرم افزار انجام داده است، کمک کنند.

همچنین، لایسنس GPL به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد که نرم افزارهایی که با استفاده از کد منبع باز GPL توسعه داده شده اند را به صورت تجاری فروش دهند. اما با این حال، توسعه دهندگان نمی‌توانند به طور کامل نرم افزارهای GPL را به صورت بسته منتشر کنند و برای مشتریان خود دسترسی به کدهای منبع را محدود کنند.

در نتیجه، لایسنس GPL از طریق پیاده سازی اصول آزادی نرم افزار، توسعه و استفاده از نرم افزارهای متن باز را ترویج می‌دهد. با این لایسنس، توسعه دهندگان قادرند نرم افزارهای خود را با استفاده از کد منبع باز توسعه داده و به جامعه توسعه دهندگان کمک کنند. همچنین، کاربران نیز از آزادی‌هایی مانند آزادی استفاده، آزادی مطالعه و آزادی توزیع برخوردار می‌شوند.

MIT License: لایسنس MIT یکی دیگر از لایسنس های متن باز محبوب است که اجازه می دهد تا نرم افزارها و کدهای منبع باز با استفاده از کد منبع مجاز توسعه یابند و توزیع شوند. این لایسنس از توسعه دهندگان می خواهد که نام و لایسنس اصلی را در مستندات و کدها حفظ کنند.

لایسنس MIT یکی از لایسنس‌های متن باز محبوب است که برای توسعه و توزیع نرم افزارها و کدهای منبع باز استفاده می‌شود. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا با استفاده از کد منبع مجاز، نرم افزارها و کدها را توسعه داده و توزیع کنند. مهمترین مشخصه این لایسنس این است که توسعه دهندگان نیاز دارند نام و لایسنس اصلی را در مستندات و کدها حفظ کنند.

شرایط لایسنس MIT بسیار ساده و کوتاه است و از توسعه دهندگان تقریباً هیچ محدودیتی ندارد. به عبارت دیگر، لایسنس MIT به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد که نرم افزارهای خود را به هر شکلی که می‌خواهند استفاده کنند، حتی اگر آن را به صورت تجاری توزیع کنند. این لایسنس تنها الزامی دارد که نام نویسنده و لایسنس اصلی در تمامی نسخه‌های مستندات و کدها حفظ شود.

با این حال، لایسنس MIT همچنین تضمین می‌کند که هیچ گونه مسئولیتی به توسعه دهندگان وارد نمی‌شود. به عبارت دیگر، توسعه دهندگان مسئولیتی در قبال نقص‌ها یا خطاهای نرم افزاری که با استفاده از کدهای MIT توسعه داده شده ایجاد می‌شوند، ندارند. این مسئله به عنوان یکی از مزایای لایسنس MIT مطرح می‌شود، زیرا توسعه دهندگان می‌توانند کدهای خود را بدون نگرانی از مشکلات حقوقی و قضایی منتشر کنند.

استفاده از لایسنس MIT در زمینه‌های مختلف نرم افزاری بسیار رایج است. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا نرم افزارهای خود را به راحتی با استفاده از کدهای MIT توسعه داده شده توسعه دهند و به دیگران ارائه دهند. از این رو، لایسنس MIT به عنوان یکی از لایسنس‌های متن باز محبوب در جامعه توسعه دهندگان نرم افزار شناخته شده است.

در نهایت، استفاده از لایسنس MIT به توسعه دهندگان امکان می‌دهد تا با عملکرد و کد منبع مجاز، نرم افزارهای خود را بهبود دهند و با اطمینان کامل آن‌ها را توسعه دهند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا در جهت توسعه و پیشرفت صنعت نرم افزار وابستگی‌هایی را کاهش دهند و با اشتراک گذاری کدها، از تجربه و دانش متقابل بین توسعه دهندگان بهره ببرند.

Apache License: این لایسنس نیز یکی از لایسنس های متن باز محبوب است که اجازه می دهد تا نرم افزارها و پروژه ها با استفاده از کدهای منبع باز توسعه یابند و توزیع شوند. این لایسنس از توسعه دهندگان می خواهد تا نام و لایسنس اصلی را در مستندات و کدها حفظ کنند و همچنین اطلاعات درباره تغییراتی که ایجاد می کنند را به کمک دیگران ارائه دهند.

لایسنس Apache یکی از لایسنس های متن باز محبوب است که برای نرم افزارها و پروژه های مختلف استفاده می شود. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا از کدهای منبع باز استفاده کنند و نرم افزارهای خود را توسعه دهند و توزیع کنند.

یکی از مهمترین ویژگی های لایسنس Apache این است که توسعه دهندگان می بایست نام و لایسنس اصلی را در مستندات و کدهای خود حفظ کنند. این موضوع به کمک دیگران که قصد استفاده از نرم افزار را دارند، اطلاعات لازم را درباره نرم افزار فراهم می کند. همچنین، توسعه دهندگان باید تغییراتی که در کدها ایجاد می کنند را نیز به کمک دیگران ارائه دهند.

لایسنس Apache به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا نرم افزارها را به صورت دسته ای یا به صورت یک نسخه کلی توزیع کنند. همچنین، این لایسنس به توسعه دهندگان امکان می دهد تا کدهای منبع را تغییر داده و به نرم افزار اصلی اضافه کنند، بدون اینکه بخش های اضافی از کد به لایسنس Apache تحت پوشش بیافتد.

یکی از مزایای استفاده از لایسنس Apache این است که این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا از تکنولوژی ها و کتابخانه های متن باز دیگر نیز استفاده کنند. این به توسعه دهندگان امکان می دهد تا نرم افزارهای خود را با استفاده از تکنولوژی های موجود بهبود بخشیده و به سرعت توسعه دهند.

با وجود اینکه لایسنس Apache یک لایسنس متن باز است، اما توسعه دهندگان می بایست توجه داشته باشند که این لایسنس فقط اجازه استفاده و توزیع نرم افزار را می دهد و هیچ گونه تضمینی درباره کیفیت یا عملکرد نرم افزار نمی دهد. همچنین، این لایسنس هیچ گونه مسئولیتی درباره هرگونه آسیبی که نرم افزار به دستگاه ها یا داده ها می تواند وارد کند ندارد.

در نتیجه، لایسنس Apache یک گزینه مناسب برای توسعه دهندگان است که قصد استفاده از کدهای منبع باز و توزیع نرم افزارهای خود را دارند. این لایسنس اجازه می دهد تا توسعه دهندگان به طور آزادانه از تکنولوژی ها و کتابخانه های متن باز استفاده کنند و نرم افزارهای خود را بهبود بخشند. با این حال، توسعه دهندگان باید توجه داشته باشند که این لایسنس هیچ گونه تضمینی درباره کیفیت یا عملکرد نرم افزار نمی دهد و همچنین هیچ گونه مسئولیتی درباره آسیب هایی که نرم افزار می تواند وارد کند ندارد.

BSD License: لایسنس BSD یکی دیگر از لایسنس های متن باز محبوب است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد که نرم افزارها و کدهای منبع باز را با استفاده از کد منبع مجاز توسعه دهند و توزیع کنند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد نام و لایسنس اصلی را در مستندات و کدها حفظ کنند و برخی محدودیت هایی از جمله مسئولیت محدود و حفاظت حقوق نام تجاری را فراهم می کند.

لایسنس BSD یکی از لایسنس های متن باز محبوب است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد که نرم افزارها و کدهای منبع باز را با استفاده از کد منبع مجاز توسعه دهند و توزیع کنند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد نام و لایسنس اصلی را در مستندات و کدها حفظ کنند و برخی محدودیت هایی از جمله مسئولیت محدود و حفاظت حقوق نام تجاری را فراهم می کند.

BSD یکی از لایسنس های متن باز است که در سال ۱۹۷۸ توسط دانشگاه برکلی ابداع شد. این لایسنس برای استفاده در پروژه های نرم افزاری با اهداف تحقیقاتی و آموزشی مناسب است. یکی از مزایای این لایسنس این است که اجازه می دهد که کد منبع مفتوح را با استفاده از کد منبع مجاز توسعه دهند و توزیع کنند. این به توسعه دهندگان امکان می دهد که کدها و نرم افزارهای خود را به راحتی باز توسعه دهند و از آنها برای اهداف تحقیقاتی و آموزشی استفاده کنند.

لایسنس BSD دارای چندین نسخه است، اما نسخه ۳- که در سال ۲۰۰۵ توسط جمعیت مهندسین برق و کامپیوتر (IEEE) تایید شد- بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این نسخه اجازه می دهد که کدها و نرم افزارها با استفاده از کد منبع مجاز توسعه دهند و توزیع شوند. همچنین، توسعه دهندگان اجازه دارند نام و لایسنس اصلی را در مستندات و کدها حفظ کنند. این لایسنس همچنین برخی محدودیت هایی را فراهم می کند، از جمله مسئولیت محدود و حفاظت حقوق نام تجاری.

یکی از مزایای استفاده از لایسنس BSD این است که توسعه دهندگان حق استفاده، توزیع و تغییر دادن نرم افزارها و کدهای منبع باز را دارند. این لایسنس اجازه می دهد تا نرم افزارها و کدها با استفاده از کد منبع مجاز توسعه دهنده شوند و در نتیجه، توسعه دهندگان می توانند به آنها دسترسی داشته باشند و آنها را برای اهداف تحقیقاتی و آموزشی استفاده کنند.

لایسنس BSD همچنین برخی محدودیت هایی را فراهم می کند تا حقوق توسعه دهنده را حفظ کند. به عنوان مثال، این لایسنس مسئولیت محدود را فراهم می کند، به این معنی که توسعه دهنده نمی تواند مسئولیتی برای آسیب ها یا مشکلاتی که نرم افزار یا کد منبع باز باعث می شود، بپذیرد. همچنین، این لایسنس حقوق نام تجاری را نیز حفظ می کند، به این معنی که توسعه دهنده می تواند نام و لایسنس اصلی را در مستندات و کدها حفظ کند و از استفاده غیر مجاز از آنها جلوگیری کند.

در نهایت، لایسنس BSD به توسعه دهندگان امکان می دهد که به راحتی از کد منبع مجاز توسعه دهنده شوند و نرم افزارها و کدها را باز توسعه داده و توزیع کنند. این لایسنس برخی محدودیت ها را فراهم می کند تا حقوق توسعه دهنده را حفظ کند، اما در عین حال به توسعه دهندگان امکان می دهد نرم افزارها و کدها را برای اهداف تحقیقاتی و آموزشی استفاده کنند.

Creative Commons: این لایسنس برای محتوایی مانند عکس ها ، موسیقی ، ویدئو و غیره استفاده می شود. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد محتوای خود را با استفاده از شرایط خاصی منتشر کنند. به طور معمول ، محتوایی که با این لایسنس منتشر می شود ، باید منبع اصلی و نام نویسنده را حفظ کند.

Creative Commons یک لایسنس است که برای حمایت از انتشار آزاد محتواهایی مانند عکس‌ها، موسیقی، ویدئو و سایر اثرات استفاده می‌شود. این لایسنس به توسعه‌دهندگان و خالقان محتوا اجازه می‌دهد تا محتوای خود را با شرایط خاصی منتشر کنند و به این ترتیب، محتواهایشان را در اختیار دیگران قرار دهند.

از زمانی که این لایسنس معرفی شد، Creative Commons به عنوان یک ابزار قدرتمند در جهان دیجیتال شناخته شده است. این لایسنس به خالقان محتوا امکان می‌دهد تا با انتشار اثر خود، اجازه کپی، توزیع، نمایش و استفاده از آن را به دیگران بدهند، به شرطی که اعتبار و منبع اصلی اثر حفظ شود.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های Creative Commons، قابلیت انعطاف پذیری آن است. با استفاده از این لایسنس، خالقان محتوا می‌توانند شرایط خاصی را برای استفاده از آثارشان تعیین کنند. به طور مثال، می‌توانند اجازه دهند فقط برای مقاصد غیرتجاری از آثارشان استفاده شود، یا به دیگران اجازه بدهند تا آثار را تغییر دهند و آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارند.

با استفاده از Creative Commons، خالقان محتوا می‌توانند از حقوق خود بهره‌برداری کنند و در عین حال، اجازه دهند تا محتوایشان با دیگران به اشتراک گذاشته شود و در جوامع آنلاین منتشر شود. این لایسنس به همین دلیل در جوامع ساختار باز و نرم‌افزارهای آزاد و منبع باز نیز استفاده می‌شود.

با استفاده از Creative Commons، کاربران دیگر نیز می‌توانند از محتواهایی که با این لایسنس منتشر شده‌اند، بهره‌برداری کنند. این لایسنس به آن‌ها اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به درخواست از خالقان محتوا، از آثار استفاده کنند و آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارند. با این حال، استفاده از محتواهایی که تحت Creative Commons منتشر شده‌اند، نیاز به رعایت شرایط خاصی دارد، از جمله حفظ منبع اصلی و نام نویسنده.

به طور خلاصه، Creative Commons یک لایسنس قدرتمند است که به خالقان محتوا اجازه می‌دهد تا محتوای خود را با شرایط خاصی منتشر کنند و به این ترتیب، از یک سیستم انتشار آزاد و عادلانه برخوردار شوند. این لایسنس برای جوامع ساختار باز، نرم‌افزارهای آزاد و منبع باز و جوامع آنلاین بسیار مفید است و در حفظ حقوق خالقان و انتشار آزاد محتواها نقش بسزایی دارد.

Mozilla Public License: این لایسنس برای نرم افزارهایی استفاده می شود که از کدهای منبع باز استفاده می کنند و توسط Mozilla توسعه یافته اند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد که نرم افزارهای خود را با استفاده از کد منبع مجاز توسعه دهند و توزیع کنند.

لایسنس عمومی موزیلا (MPL) یکی از لایسنس‌های استفاده شده در نرم افزارهای منبع باز است که توسط سازمان موزیلا توسعه و مدیریت می‌شود. این لایسنس به توسعه دهندگان نرم افزار اجازه می‌دهد تا از کد منبع باز استفاده کنند و نرم افزارهای خود را توسعه داده و توزیع کنند.

یکی از ویژگی‌های مهم MPL این است که به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد که نرم افزارهایی را توسعه دهند که از کدهای منبع باز استفاده می‌کنند، اما اجزای جدیدی را به آن‌ها اضافه کنند که به صورت منبع باز یا بسته می‌شوند. این اجزا می‌توانند به عنوان پلاگین‌ها، افزونه‌ها و یا ماژول‌ها شناخته شوند. با استفاده از MPL، توسعه دهندگان می‌توانند این اجزا را برای برنامه‌های خود توسعه دهند و توزیع کنند.

از لحاظ حقوقی، MPL یک لایسنس کپی‌رایت است که توسط سازمان موزیلا ایجاد شده است. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد که نسخه‌های توسعه یافته نرم افزار خود را با استفاده از کد منبع مجاز توزیع کنند و نسخه‌های توسعه یافته را نیز به صورت منبع باز در دسترس قرار دهند.

یکی از ویژگی‌های مهم MPL این است که اجازه می‌دهد تا نسخه‌های توسعه یافته نرم افزار که از کدهای منبع باز استفاده می‌کنند، به صورت بسته نیز توزیع شوند. این به معنای این است که توسعه دهندگان می‌توانند اجزا و پلاگین‌هایی را که به صورت بسته عرضه می‌شوند، به صورت منبع باز در دسترس قرار دهند.

در MPL، توزیع کنندگان نرم افزار می‌بایست هرگونه تغییر یا توسعه‌ای که در نسخه توسعه یافته اعمال شده است را اعلام کنند. همچنین، توسعه دهندگان ملزم به ارائه مستندات کاملی درباره تغییرات اعمال شده و توضیحاتی درباره استفاده از کدهای منبع باز هستند.

در نهایت، MPL یک لایسنس منعطف برای توسعه دهندگان نرم افزار است که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا از کد منبع باز استفاده کنند و نرم افزارهای خود را توسعه داده و توزیع کنند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا اجزا و پلاگین‌هایی را به نرم افزارهای خود اضافه کنند و آن‌ها را به صورت منبع باز یا بسته توزیع کنند. با توجه به این ویژگی‌ها، MPL یک گزینه محبوب برای توسعه دهندگان نرم افزار است که از کدهای منبع باز استفاده می‌کنند.

Eclipse Public License: این لایسنس نیز برای نرم افزارهایی استفاده می شود که از کدهای منبع باز استفاده می کنند و توسط اکلیپس توسعه یافته اند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد که نرم افزارهای خود را با استفاده از کد منبع مجاز توسعه دهند و توزیع کنند.

لایسنس عمومی اکلیپس (Eclipse Public License) یک لایسنس متن باز برای نرم افزارهایی است که از کدهای منبع باز استفاده می کنند و توسط اکلیپس توسعه یافته اند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد که نرم افزارهای خود را با استفاده از کدهای منبع مجاز توسعه دهند و توزیع کنند.

اکلیپس یک محیط توسعه یکپارچه (IDE) است که از طریق آن می توان برنامه های مختلف را در زبان های برنامه نویسی مختلف مانند جاوا، سی، سی++ و غیره توسعه داد. اکلیپس با استفاده از کدهای منبع باز توسعه داده شده است، به این معنی که کدهای منبع آن در دسترس عموم قرار دارند و هر کسی می تواند آن را مشاهده، تغییر دهد و استفاده کند.

با استفاده از لایسنس عمومی اکلیپس، توسعه دهندگان قادر خواهند بود که نرم افزارهای خود را با استفاده از کدهای منبع اکلیپس توسعه داده و توزیع کنند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد که کدهای منبع اکلیپس را تغییر دهند و به نرم افزارهای خود اضافه کنند، همچنین اجازه می دهد که نرم افزارهای خود را بصورت کاملاً رایگان یا با دریافت هزینه توزیع کنند.

لایسنس عمومی اکلیپس همچنین شرایطی را برای استفاده از کدهای منبع اکلیپس تعیین می کند. برخی از این شرایط عبارتند از: حفظ حقوق نام تجاری اکلیپس، اعلام نسخه های تغییر یافته از کدهای منبع اکلیپس، اعلام تغییراتی که در نرم افزارها ایجاد می شود و ارائه مستندات کامل درباره استفاده از کدهای منبع اکلیپس.

از مزایای لایسنس عمومی اکلیپس می توان به موارد زیر اشاره کرد: اجازه استفاده از کدهای منبع اکلیپس برای توسعه و توزیع نرم افزارها، امکان تغییر و بهبود کدهای منبع اکلیپس، حفظ حقوق نام تجاری اکلیپس و تبیین شرایط استفاده از کدهای منبع اکلیپس.

به طور کلی، لایسنس عمومی اکلیپس یک لایسنس منبع باز مناسبی برای توسعه دهندگان نرم افزار است که از اکلیپس استفاده می کنند. این لایسنس به آنها امکان توسعه و توزیع نرم افزارهای خود را با استفاده از کدهای منبع اکلیپس می دهد و همچنین حقوق نام تجاری اکلیپس را حفظ می کند.

 

GNU Lesser General Public License (LGPL): این لایسنس نیز از خانواده لایسنس های متن باز GNU است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد که نرم افزارها و پروژه ها با استفاده از کدهای منبع باز توسعه یابند و توزیع شوند. این لایسنس اجازه می دهد کدهای منبع را با توجه به شرایط خاص ، اصلاح و تغییر دهند و در نتیجه ایجاد نسخه های مشتق شده از نرم افزار را مجاز می کند.

لایسنس عمومی کمتر GNU (LGPL) یک لایسنس متن باز است که توسط پروژه GNU توسعه داده شده است. این لایسنس به توسعه دهندگان امکان می دهد که نرم افزارها و پروژه های خود را با استفاده از کدهای منبع باز توسعه داده و توزیع کنند. یکی از ویژگی های منحصر به فرد LGPL این است که اجازه می دهد که کدهای منبع را در صورت لزوم تغییر داده و نسخه های مشتق شده از نرم افزار را ایجاد کرد.

یکی از مهمترین ویژگی های LGPL این است که به توسعه دهندگان امکان می دهد که کدهای منبع را با نرم افزار های دیگری که تحت لایسنس های متن باز یا حتی لایسنس های متن بسته قرار دارند ، ترکیب کنند. این به معنای این است که توسعه دهندگان می توانند از کدهای منبع باز دیگری که تحت لایسنس های متن باز معروف مانند GPL ، Apache License و MIT License قرار دارند ، استفاده کنند و در نتیجه نرم افزارهای جدیدی را ایجاد کنند که از کدهای منبع باز مشترک استفاده می کنند.

با استفاده از LGPL ، توسعه دهندگان می توانند نرم افزارهای مشتق شده از نرم افزار اصلی را توسعه دهند و توزیع کنند. این به معنای این است که می توانند نسخه های تغییر یافته و بهبود یافته از نرم افزار را ایجاد کنند و به عنوان یک پروژه جداگانه توزیع کنند. با این حال ، این نسخه های مشتق شده باید همچنان تحت LGPL توزیع شوند و اجازه استفاده ، توزیع و تغییر آنها به دیگران داده شود.

استفاده از LGPL می تواند مزایایی برای توسعه دهندگان داشته باشد. به عنوان مثال ، آنها می توانند از کدهای منبع بازی که توسط دیگران توسعه داده شده است استفاده کنند و در نتیجه ، زمان و هزینه توسعه را کاهش دهند. همچنین ، با اجازه دادن به توسعه دهندگان برای ایجاد نسخه های مشتق شده از نرم افزار ، LGPL امکان ایجاد تنوع و نوآوری را فراهم می کند.

در کل ، LGPL یک لایسنس قدرتمند است که توسعه دهندگان را قادر می سازد تا نرم افزارهای خود را با استفاده از کدهای منبع باز توسعه دهند و توزیع کنند. این لایسنس به توسعه دهندگان امکان می دهد تا نسخه های مشتق شده از نرم افزار را ایجاد کرده و توزیع کنند ، اما با شرط اینکه این نسخه ها نیز تحت LGPL توزیع شوند و اجازه استفاده ، توزیع و تغییر آنها به دیگران داده شود.

CDDL: این لایسنس برای نرم افزارهایی استفاده می شود که مبتنی بر کد منبع باز هستند و توسط Sun Microsystems توسعه یافته اند. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد که نرم افزارهای خود را با استفاده از کد منبع مجاز توسعه دهند و توزیع کنند.

CDDL، یا Common Development and Distribution License، یک لایسنس است که برای نرم افزارهایی استفاده می شود که مبتنی بر کد منبع باز هستند. این لایسنس توسط شرکت Sun Microsystems توسعه یافته است و به توسعه دهندگان اجازه می دهد که نرم افزارهای خود را با استفاده از کد منبع مجاز توسعه دهند و توزیع کنند.

یکی از ویژگی های مهم CDDL این است که اجازه می دهد که نرم افزارهایی که از کد منبع باز استفاده می کنند، با نرم افزارهایی که از کد منبع بسته استفاده می کنند، ترکیب شوند. این به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا از کدهای منبع باز استفاده کنند و در عین حال از کدهایی که قراردادنامه های مجاز استفاده یا توزیع دارند نیز بهره ببرند.

یکی دیگر از ویژگی های CDDL، اجازه استفاده از کدهای منبع باز در پروژه های تجاری است. این به توسعه دهندگان امکان می دهد که کدهای منبع باز را در پروژه های تجاری خود استفاده کنند و در عین حال پروژه هایی با کدهای منبع بسته را نیز داشته باشند.

به عنوان یک لایسنس منبع باز، CDDL اجازه می دهد تا همه کسانی که از نرم افزار استفاده می کنند، به کد منبع دسترسی داشته باشند و آن را تغییر دهند و به اشتراک بگذارند. این به توسعه دهندگان امکان می دهد که با استفاده از کد منبع موجود، نرم افزارهای خود را بهبود بخشند و تغییرات را به جامعه منبع باز ارسال کنند.

از آنجا که CDDL بر اساس لایسنس MPL (Mozilla Public License) توسعه یافته است، تعدادی از ویژگی های آن شامل استفاده از لایسنس های فرعی است. این به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا برای پروژه های خاصی از لایسنس های فرعی استفاده کنند که ممکن است نیازهای خاصی را برآورده کنند.

با توجه به اینکه CDDL برای نرم افزارهای مبتنی بر کد منبع باز استفاده می شود، می تواند به توسعه دهندگان کمک کند تا نرم افزارهای خود را با استفاده از کدهای منبع باز توسعه داده و توزیع کنند. این لایسنس امکان استفاده از کدهای منبع باز در پروژه های تجاری را نیز فراهم می کند و به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا بهبود های خود را به جامعه منبع باز ارسال کنند.

PostgreSQL License: این لایسنس برای پایگاه داده PostgreSQL استفاده می شود. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا کد منبع را با استفاده از

لایسنس PostgreSQL یک لایسنس متن باز است که برای پایگاه داده PostgreSQL استفاده می شود. این لایسنس توسط خبرگان متن باز توسعه داده شده است و اجازه می دهد تا کاربران و توسعه دهندگان به آزادی استفاده، توزیع، تغییر و بهبود کد منبع را داشته باشند.

یکی از ویژگی های اصلی این لایسنس، قابلیت استفاده آزاد از کد منبع است. این به این معنی است که هر کسی می تواند کد منبع را بررسی کند، آن را تغییر دهد و برنامه های خود را بر اساس آن ساخته و توسعه دهد. علاوه بر این، هر کسی می تواند نسخه های تغییر یافته را توزیع کند.

یکی دیگر از ویژگی های مهم لایسنس PostgreSQL، حفاظت از حقوق کپی رایت است. با این لایسنس، کاربران نمی توانند کپی هایی از نرم افزار را به صورت تجاری فروشند. هرگونه توزیع کپی های تغییر یافته باید به صورت متن باز صورت گیرد و تمامی حقوق کپی رایت را رعایت کند.

لایسنس PostgreSQL همچنین به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا کدهای خود را به شکل پلاگین ها و افزونه ها به پایگاه داده اضافه کنند. این به توسعه دهندگان این امکان را می دهد تا قابلیت های جدید را به پایگاه داده اضافه کنند و برنامه های مختلفی با استفاده از آن ایجاد کنند.

در کل، لایسنس PostgreSQL یک لایسنس آزاد و متن باز است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد که به آزادی کد منبع دسترسی داشته باشند و برنامه های خود را بر اساس آن توسعه دهند. این لایسنس نقطه قوتی برای PostgreSQL است و آن را به یکی از پایگاه داده های محبوب و قدرتمند در جهان تبدیل کرده است.

لایسنس Permissive Open-source Software Licenses 

لایسنس‌های Permissive Open-source Software Licenses (لایسنس‌های آزاد نرم‌افزاری ساختاری) یک دسته از لایسنس‌های نرم‌افزار آزاد هستند که به توسعه‌دهندگان نرم‌افزار اجازه می‌دهند که کد منبع را استفاده، تغییر، توزیع و انتشار کنند. این لایسنس‌ها به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند که نرم‌افزار را به صورت مجانی یا با دریافت هزینه به دیگران ارائه دهند.

یکی از ویژگی‌های اصلی لایسنس‌های Permissive این است که آزادی کاربران نهایی در استفاده از نرم‌افزار را تضمین می‌کنند. این به این معنی است که کاربران نهایی می‌توانند نرم‌افزار را بدون هیچگونه محدودیت استفاده کنند و حتی آن را بازنویسی و تغییر دهند. این لایسنس‌ها اجازه می‌دهند که هر شخص تغییراتی را در کد منبع اعمال کند و آن را به عنوان نسخه‌ی خودش منتشر کند.

از جمله لایسنس‌های Permissive معروف می‌توان به لایسنس MIT، لایسنس BSD و لایسنس Apache اشاره کرد. لایسنس MIT یکی از پراستفاده‌ترین لایسنس‌های Permissive است و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا کد منبع را با هر شکلی که دوست دارند استفاده، تغییر و توزیع کنند، حتی بدون اینکه نام اصلی نویسنده را درج کنند. لایسنس BSD نیز به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا کد منبع را با هر شکلی که می‌خواهند استفاده، تغییر و توزیع کنند، با این تفاوت که نام اصلی نویسنده را درج کنند. لایسنس Apache نیز اجازه می‌دهد تا کد منبع را با هر شکلی که دوست دارند استفاده، تغییر و توزیع کنند، با این تفاوت که نام اصلی نویسنده و لایسنس را درج کنند.

از مزایای لایسنس‌های Permissive این است که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند که نرم‌افزار را به صورت مجانی یا با دریافت هزینه به دیگران ارائه دهند. این امکان را به توسعه‌دهندگان می‌دهد که درآمدزایی از نرم‌افزار خود را داشته باشند و به وسیله‌ی این درآمد، به بهبود و توسعه‌ی نرم‌افزار خود بپردازند. همچنین، این لایسنس‌ها به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند تا تغییرات و بهبودهایی را در کد منبع اعمال کنند و آن را به عنوان نسخه‌ی خودشان منتشر کنند که می‌تواند به توسعه‌ی نرم‌افزار در بلندمدت کمک کند.

با این حال، لایسنس‌های Permissive همچنین دارای محدودیت‌ها و مسئولیت‌هایی هستند. به عنوان مثال، در صورت استفاده از کد منبع، توسعه‌دهنده می‌بایست نام اصلی نویسنده را درج کند و اگر تغییراتی در کد اعمال کرده باشد، نام اصلی نویسنده و تغییرات را درج کند. همچنین، لایسنس‌های Permissive امکان حمایت حقوق تکنولوژی و مالکیت فکری را نیز دارند.

در نهایت، لایسنس‌های Permissive Open-source Software Licenses یک ابزار قدرتمند برای توسعه‌دهندگان نرم‌افزار هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهند که نرم‌افزار خود را به صورت آزاد و مجانی یا با دریافت هزینه به دیگران ارائه دهند. این لایسنس‌ها به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهند تا کد منبع را به صورت آزاد و مجانی تغییر دهند و از آن بهره‌برداری کنند، در عین حال که محدودیت‌ها و مسئولیت‌هایی نیز در پیش‌بینی شرایط استفاده از کد منبع را قرار می‌دهند.

لایسنس آپاچی (Apache License)

لایسنس آپاچی یکی از محبوب‌ترین لایسنس‌های متن‌باز است که برای نرم‌افزارها و پروژه‌های متن‌باز استفاده می‌شود. این لایسنس توسط بنیاد آپاچی توسعه داده شده است و از قدرت و انعطاف پذیری بالایی برخوردار است.
لایسنس آپاچی به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد که نرم‌افزارهای خود را با استفاده از کدهای منبعی متن‌باز به صورت عمومی منتشر کنند. همچنین، این لایسنس به کاربران اجازه می‌دهد که نرم‌افزار را استفاده کرده و در صورت تمایل آن را تغییر دهند و نیز آن را با دیگران به اشتراک بگذارند.
یکی از ویژگی‌های مهم لایسنس آپاچی، مجوزی است که به توسعه‌دهندگان می‌دهد تا از کدهای منبعی متن‌باز استفاده کنند و آن‌ها را در نرم‌افزارهای خود به صورت بسته‌بندی شده استفاده کنند. این به این معناست که توسعه‌دهندگان می‌توانند کدهای منبعی متن‌باز را با کدهای متنی خود ترکیب کرده و آن‌ها را به عنوان یک نرم‌افزار بسته‌بندی شده عرضه کنند.
لایسنس آپاچی به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا نرم‌افزارهای خود را به صورت عمومی به فروش برسانند و درآمدی از آن بدست آورند. با این حال، لایسنس آپاچی از توسعه‌دهندگان نمی‌خواهد که کدهای منبعی نرم‌افزارهایشان را در اختیار عموم قرار دهند. به عبارت دیگر، توسعه‌دهندگان می‌توانند کدهای متن‌باز را به صورت عمومی منتشر کنند، اما می‌توانند کدهای منبعی خود را محرمانه نگهدارند.
از دیگر ویژگی‌های لایسنس آپاچی می‌توان به اجازه استفاده از برند آپاچی و عدم وجود محدودیت در توزیع نرم‌افزار اشاره کرد. توسعه‌دهندگان می‌توانند برند آپاچی را بر روی نرم‌افزارهای خود استفاده کنند و نرم‌افزارها را به هر شکلی که می‌خواهند توزیع کنند.
در کل، لایسنس آپاچی یکی از لایسنس‌های متن‌باز پرکاربرد و قدرتمند است که توسعه‌دهندگان را از محدودیت‌های زیادی در استفاده از کدهای منبعی متن‌باز آزاد می‌کند. این لایسنس اجازه می‌دهد که نرم‌افزارها به صورت آزاد توسعه، استفاده و توزیع شوند و به این ترتیب به فعالیت‌های توسعه‌دهندگان و کاربران کمک می‌کند.

لایسنس ام‌ آی تی (MIT License)

لایسنس ام‌ آی تی (MIT License) یکی از پرکاربردترین لایسنس‌های متن‌باز است که برای نرم‌افزارها، کتابخانه‌ها و پروژه‌های متن‌باز استفاده می‌شود. این لایسنس در سال ۱۹۸۸ توسط موسسه فناوری ماساچوست (MIT) ابداع شده و اجازه می‌دهد تا نرم‌افزارها با این لایسنس برای هر منظوری استفاده، توزیع و تغییر داده شوند.

با این لایسنس، توسعه‌دهندگان می‌توانند نرم‌افزارها و کتابخانه‌های خود را با دیگران به اشتراک بگذارند و از آن‌ها استفاده کنند، بدون این‌که نیاز به پرداخت هزینه یا درصدی از درآمد داشته باشند. همچنین این لایسنس به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد که نرم‌افزارها را تغییر داده و بهبود بخشند و حتی آن‌ها را با لایسنس دیگری منتشر کنند.

یکی از مزایای استفاده از لایسنس ام‌ آی تی آزادی استفاده کاربران از نرم‌افزار است. هر کسی می‌تواند نرم‌افزار را دانلود و استفاده کند، بدون این‌که نیاز به خرید لایسنس یا پرداخت هزینه داشته باشد. این امر باعث می‌شود که نرم‌افزار باز و متن‌باز، برای عموم کاربران قابل دسترسی باشد و این امر می‌تواند باعث افزایش استفاده و پذیرش نرم‌افزار توسط کاربران شود.

همچنین با استفاده از لایسنس ام‌ آی تی، توسعه‌دهندگان قادر خواهند بود تا نرم‌افزارها و کتابخانه‌های خود را با لایسنس‌های دیگری ترکیب کنند. این امکان به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد که از کدهای متن‌باز دیگری استفاده کنند و آن‌ها را با نرم‌افزار خود ترکیب کنند و نهایتاً نرم‌افزارهایی با قابلیت‌ها و عملکردهای متنوعتر و قوی‌تر ایجاد کنند.

در کل، لایسنس ام‌ آی تی یک لایسنس متن‌باز است که حق استفاده، توزیع و تغییر نرم‌افزارها را به توسعه‌دهندگان می‌دهد و از کاربران نیازی به پرداخت هزینه یا درصدی از درآمد ندارد. این لایسنس از آزادی استفاده، انعطاف‌پذیری و ترکیب‌پذیری با لایسنس‌های دیگر برخوردار است و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا نرم‌افزارها و کتابخانه‌ها را بهبود بخشند و با جامعه توسعه‌دهندگان متن‌باز همکاری کنند.

لایسنس بی اس دی (BSD License)

لایسنس بی اس دی (BSD License) یکی از انواع لایسنس‌های متن باز است که برای نرم‌افزارها و پروژه‌های نرم‌افزاری استفاده می‌شود. این لایسنس از سال ۱۹۸۸ تاکنون در حال استفاده است و بسیار محبوب بوده است.

از ویژگی های اصلی لایسنس بی اس دی، اجازه استفاده، توزیع و تغییرات نرم افزار تحت این لایسنس است. با استفاده از این لایسنس، کاربران قادر هستند نرم افزار را بدون هیچ محدودیتی استفاده کنند و آن را به دیگران توزیع کنند. همچنین، این لایسنس اجازه می‌دهد تغییراتی در نرم افزار اعمال کنید و نسخه های مشتق شده از نرم افزار را توزیع کنید، با شرطی که در تمامی کپی‌ها و نسخه های مشتق شده، اطلاعات مربوط به لایسنس، حق کپی رایت و اطلاعات دیگر درج شود.

لایسنس بی اس دی به دلیل سادگی و انعطاف‌پذیری آن، برای توسعه دهندگان بسیار جذاب است. بسیاری از پروژه‌های مشهور متن باز از این لایسنس استفاده می‌کنند، از جمله نسخه اولیه سیستم عامل FreeBSD و بسیاری از کتابخانه‌ها و ابزارهای نرم‌افزاری محبوب مانند OpenSSL و SQLite.

با وجود مزایای بسیار لایسنس بی اس دی، این لایسنس همچنین دارای برخی محدودیت‌ها است. به عنوان مثال، این لایسنس نمی‌تواند ضمانتی را برای نرم افزارهای مشتق شده فراهم کند و همچنین اجازه استفاده از نام یا علامت تجاری شرکت یا توسعه دهنده را نمی‌دهد. همچنین، این لایسنس نمی‌تواند منع کننده استفاده از نرم افزار در پروژه‌های تجاری یا برنامه‌هایی که محدودیت‌های دیگری دارند، باشد.

در نهایت، لایسنس بی اس دی یکی از لایسنس‌های متن باز محبوب است که به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد نرم افزار خود را به صورت آزاد منتشر کنند و به دیگران اجازه دهند از آن استفاده کنند و در صورت تمایل، بهبود و توسعه دهند. با این حال، قبل از استفاده از این لایسنس، توسعه دهندگان باید به دقت شرایط و محدودیت‌های مربوطه را بررسی کنند و اطمینان حاصل کنند که این لایسنس با نیازها و اهداف آنها سازگار است.

لایسنس نرم‌افزار بوست (Boost Software License)

لایسنس نرم‌افزار بوست (Boost Software License) یکی از لایسنس‌های متن باز است که برای نرم‌افزارها و کتابخانه‌های نرم‌افزاری استفاده می‌شود. این لایسنس توسط انجمن بوست توسعه داده شده است و به عنوان یک الگوی استاندارد برای ارائه نرم‌افزارهای متن باز استفاده می‌شود.

یکی از ویژگی‌های بارز لایسنس بوست، اجازه استفاده آزاد و غیرمحدود از نرم‌افزار است. این به این معنی است که هر فرد یا سازمانی که از این نرم‌افزار استفاده می‌کند، می‌تواند آن را به هر شکلی که تمایل دارد تغییر داده و بازنویسی کند. همچنین اجازه داده می‌شود که نرم‌افزار به هر شکلی که تمایل دارند توزیع کنند، حتی بدون نیاز به ارائه کد منبع.

با این حال، لایسنس بوست نیز مشروط به رعایت برخی شرایط است. این شرایط شامل ارائه یک کپی از لایسنس در هر نسخه کتابخانه یا نرم‌افزار استفاده شده و ارائه یک مجوز کپی از نرم‌افزار است. همچنین، لایسنس بوست از تمامی مسئولیت‌های قانونی ارائه‌دهنده نرم‌افزار معاف است و در صورت وقوع هرگونه ضرر یا خسارت به دلیل استفاده از نرم‌افزار، این مسئولیت به کاربران نرم‌افزار منتقل می‌شود.

لایسنس بوست برای ارائه حقوق کپی‌برداری، انتشار و استفاده از نرم‌افزار به صورت متن باز بسیار محبوب است. این لایسنس در بسیاری از پروژه‌های نرم‌افزاری محبوبیت یافته است و برای تضمین حفظ حقوق کپی‌برداری نرم‌افزارها به صورت آزاد، یک انتخاب بسیار مناسب محسوب می‌شود.

لایسنس‌های نرم‌افزار متن باز کپی لفت (Copyleft Open-source Software Licenses)

لایسنس‌های نرم‌افزار متن باز کپی لفت (Copyleft Open-source Software Licenses) به لایسنس‌هایی اطلاق می‌شود که محدودیت‌هایی بر روی استفاده، توزیع و تغییر نرم‌افزارهای متن باز اعمال می‌کنند. این لایسنس‌ها تضمین می‌کنند که هرگونه تغییر و توزیع مجدد نرم‌افزار باز نیز متن باز باقی می‌ماند و در نتیجه هر فردی که از این نرم‌افزار استفاده می‌کند، اجازه دسترسی به کد منبع و اصلاح‌های آن را دریافت خواهد کرد.

یکی از معروف‌ترین لایسنس‌های نرم‌افزار متن باز کپی لفت، لایسنس عمومی همگانی GNU (GNU General Public License یا به اختصار GPL) است. این لایسنس توسط پروژه گنو ابداع شده است و در حال حاضر نسخه 3 آن در دسترس است. GPL به عنوان یک لایسنس کپی لفت، تضمین می‌کند که هرگونه نسخه تغییر یافته از نرم‌افزار باز نیز باید باز ماند و در دسترس عموم قرار گیرد. همچنین، این لایسنس به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد که از کد منبع نرم‌افزار استفاده کنند و تغییراتی در آن ایجاد کنند، اما هرگاه تغییراتی صورت گرفته باشد، باید کد منبع تغییر یافته نیز باز ماند.

همچنین، لایسنس‌های دیگری نیز وجود دارند که به عنوان لایسنس‌های نرم‌افزار متن باز کپی لفت شناخته می‌شوند. برخی از این لایسنس‌ها شامل لایسنس مجوز عمومی همگانی Affero (Affero General Public License یا به اختصار AGPL) و لایسنس مجوز عمومی همگانی متوازن (GNU Lesser General Public License یا به اختصار LGPL) هستند. هر کدام از این لایسنس‌ها دارای قوانین و محدودیت‌های خاص خود هستند که در ارتباط با استفاده و توزیع نرم‌افزارهای متن باز قرار می‌گیرند.

استفاده از لایسنس‌های نرم‌افزار متن باز کپی لفت بسیار مفید است زیرا به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد نرم‌افزارهایی را ایجاد کنند که در دسترس عموم باشند و کاربران بتوانند از آنها بهره‌برداری کنند. همچنین، این لایسنس‌ها حفاظتی برای توسعه‌دهندگان نرم‌افزار فراهم می‌کنند و جلوی سوء استفاده از کدها و اصلاح‌های آنها را می‌گیرند.

در نهایت، لایسنس‌های نرم‌افزار متن باز کپی لفت نقش مهمی در جامعه نرم‌افزار متن باز دارند و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند که نرم‌افزارهای خود را باز و در دسترس عموم قرار دهند. با توجه به این ویژگی‌ها، این لایسنس‌ها از طرف توسعه‌دهندگان و کاربران نرم‌افزارهای متن باز بسیار محبوب هستند.

لایسنس‌ گنو (GNU License)

لایسنس گنو (GNU License) یک نوع لایسنس نرم‌افزاری است که توسط پروژه گنو (GNU Project) توسعه داده شده است. این لایسنس برای محافظت از حقوق کاربران و آزادی استفاده، توزیع و تغییرات در نرم‌افزارهای مبتنی بر گنو استفاده می‌شود.

گنو (GNU) یک پروژه نرم‌افزاری آزاد است که در دهه ۱۹۸۰ توسط ریچارد استالمن (Richard Stallman) راه‌اندازی شد. هدف اصلی این پروژه، ایجاد یک سیستم عامل کاملاً آزاد و قابل توسعه برای کاربران بود. یکی از ابزارهای اصلی پروژه گنو، کامپایلر GNU C (GCC) بود که به عنوان یکی از کامپایلرهای متن‌باز رایج استفاده می‌شود.

لایسنس گنو، به صورت کلی به دو نوع تقسیم می‌شود: لایسنس گنو عمومی (GNU General Public License یا GPL) و لایسنس گنو کم عمومی (GNU Lesser General Public License یا LGPL). هر یک از این لایسنس‌ها برای موارد مختلف استفاده می‌شوند.

لایسنس گنو عمومی (GPL) بیشتر برای نرم‌افزارهایی استفاده می‌شود که قابلیت توسعه و تغییر دارند و می‌توانند به صورت متن‌باز منتشر شوند. این لایسنس به کاربران اجازه می‌دهد نرم‌افزار را استفاده، توزیع و تغییر دهند، اما همانند نسخه‌های قبلی نرم‌افزار، نسخه‌های جدید نیز باید تحت لایسنس GPL منتشر شوند.

لایسنس گنو کم عمومی (LGPL) بیشتر برای کتابخانه‌ها و ابزارهای نرم‌افزاری استفاده می‌شود. این لایسنس به کاربران اجازه می‌دهد کتابخانه‌ها و ابزارها را در نرم‌افزارهای خود استفاده کنند، حتی اگر نرم‌افزار نهایی تحت لایسنس GPL منتشر شده باشد.

استفاده از لایسنس گنو از مزایای زیادی برخوردار است. اولین مزیت آزادی استفاده و توزیع نرم‌افزار است. هر کسی می‌تواند نرم‌افزار را استفاده کند و به دیگران اجازه دهد آن را استفاده کنند. همچنین، امکان تغییر و توسعه نرم‌افزار برای هر کسی فراهم است. با این حال، همه نسخه‌های تغییر یافته نرم‌افزار نیز باید تحت لایسنس GPL منتشر شوند.

در کل، لایسنس گنو یکی از لایسنس‌های متن‌باز محبوب است که بر اساس آزادی و انتقال دانش و تکنولوژی استوار است. این لایسنس، زمینه را برای توسعه و استفاده از نرم‌افزارهای آزاد را فراهم می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد بر اساس نیازها و الزامات خود نرم‌افزار را تغییر دهند و بهبود بخشند.

لایسنس کمتر فراگیر همگانی گنو

لایسنس کمتر فراگیر همگانی گنو (GNU Affero General Public License) یکی از لایسنس‌های معروف و محبوب در محیط نرم‌افزارهای آزاد و متن‌باز است. این لایسنس توسط بنیاد نرم‌افزارهای آزاد GNU ایجاد شده است و به عنوان یک انتخاب جایگزین برای لایسنس GPL استفاده می‌شود.

لایسنس کمتر فراگیر همگانی گنو به صورت واضح از نسخه یا توسعه‌یافته‌هایی از نرم‌افزار که به صورت شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد، نیازمند توزیع کد منبع است. به عبارت دیگر، اگر شما از نرم‌افزاری که تحت این لایسنس منتشر شده است استفاده می‌کنید و آن را به عنوان یک سرویس شبکه‌ای ارائه می‌دهید، شما موظف هستید کدهای منبع را برای کاربران خود در دسترس قرار دهید.

این لایسنس در سال ۲۰۰۲ توسط ریچارد استالمن، بنیانگذار بنیاد نرم‌افزارهای آزاد GNU، وارد بازار شد. هدف اصلی از ایجاد این لایسنس، تضمین حقوق کاربران نرم‌افزارهای آزاد در محیط شبکه بود. قبل از این لایسنس، نرم‌افزارهایی که به صورت شبکه به کاربران ارائه می‌شد، معمولاً قابل دسترسی به کد منبع نبودند و این باعث می‌شد که کاربران نتوانند از حقوق خود در استفاده و تغییر نرم‌افزار بهره‌برداری کنند.

از آن زمان تاکنون، لایسنس کمتر فراگیر همگانی گنو در بسیاری از پروژه‌های نرم‌افزاری متن‌باز و آزاد در سراسر جهان استفاده شده است. این لایسنس به عنوان یک ابزار قدرتمند برای حفظ حقوق کاربران و جامعه نرم‌افزارهای آزاد شناخته شده است و تاثیر بزرگی در توسعه جامعه نرم‌افزارهای آزاد داشته است.

با توجه به لایسنس کمتر فراگیر همگانی گنو، کسانی که از نرم‌افزارهای آزاد استفاده می‌کنند، می‌توانند به آسانی به کدهای منبع دسترسی داشته باشند و از آن‌ها استفاده کنند، آن‌ها را تغییر دهند و آن‌ها را بهبود بخشند. این امکان باعث تسهیل توسعه و پیشرفت نرم‌افزارهای آزاد و متن‌باز می‌شود و به کاربران اجازه می‌دهد تا بهره‌وری بیشتری از این نرم‌افزارها داشته باشند.

در نهایت، لایسنس کمتر فراگیر همگانی گنو یکی از لایسنس‌های مهم و حیاتی در حفظ حقوق و آزادی کاربران نرم‌افزارهای آزاد است. این لایسنس به نرم‌افزارهای آزاد اجازه می‌دهد که در محیط شبکه نیز آزادی و انعطاف‌پذیری خود را حفظ کنند و به کاربران این امکان را می‌دهد تا از حقوقشان در استفاده و تغییر نرم‌افزار بهره‌برداری کنند.

لایسنس عمومی اکلیپس (Eclipse Public License)

لایسنس عمومی اکلیپس (Eclipse Public License) یکی از لایسنس‌های متن‌باز است که برای محصولات نرم‌افزاری تحت محیط توسعه اکلیپس استفاده می‌شود. این لایسنس توسط بنیاد اکلیپس (Eclipse Foundation) تعریف شده است.

لایسنس عمومی اکلیپس بر پایه لایسنس عمومی گنو (GPL) توسعه یافته است و شرایط استفاده و توزیع نرم‌افزارهای زیر مجموعه آن را تعیین می‌کند. این لایسنس به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا نرم‌افزارهای خود را با استفاده از اکلیپس منتشر کنند و از کدهای منبع اکلیپس استفاده کنند. همچنین، این لایسنس به کاربران نهایی اجازه می‌دهد تا نرم‌افزارهای مبتنی بر اکلیپس را بدون هیچگونه محدودیتی استفاده کنند و توزیع کنند.

یکی از ویژگی‌های مهم لایسنس عمومی اکلیپس این است که تغییراتی که در کدهای منبع اکلیپس انجام می‌شود، باید به صورت عمومی منتشر شود. این بدان معنی است که هر گونه تغییر در کدهای منبع اکلیپس باید به صورت عمومی در دسترس توسعه‌دهندگان دیگر قرار گیرد. این ویژگی از جانبی می‌تواند به توسعه و بهبود نرم‌افزارها کمک کند، زیرا تمام تغییراتی که در کدهای منبع اکلیپس اعمال می‌شود، به صورت عمومی منتشر می‌شوند و توسعه‌دهندگان دیگر می‌توانند از آنها بهره ببرند.

به علاوه، لایسنس عمومی اکلیپس به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا نرم‌افزارهایی را که بر پایه اکلیپس توسعه می‌دهند، به صورت تجاری فروش دهند. این بدان معنی است که توسعه‌دهندگان می‌توانند از کدهای منبع اکلیپس استفاده کنند و نرم‌افزارهایی را بسازند که به صورت تجاری به فروش برسانند. این ویژگی از جانبی می‌تواند به توسعه‌دهندگان کمک کند تا درآمدی از توسعه نرم‌افزارهای خود کسب کنند و حمایت مالی بیشتری برای توسعه نرم‌افزارهای اکلیپس داشته باشند.

با این حال، لایسنس عمومی اکلیپس همچنین برخی محدودیت‌ها و الزامات را برای توسعه‌دهندگان اعمال می‌کند. برای مثال، توسعه‌دهندگان باید جزئیاتی را در مورد تغییراتی که در کدهای منبع اکلیپس اعمال می‌کنند، به عنوان بخشی از مستندات نرم‌افزارهای خود در دسترس قرار دهند. همچنین، توسعه‌دهندگان باید به لایسنس عمومی اکلیپس پایبند باشند و از هرگونه تغییر در آن خودداری کنند.

در کل، لایسنس عمومی اکلیپس یک لایسنس متن‌باز است که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا نرم‌افزارهای خود را با استفاده از اکلیپس منتشر کنند و از کدهای منبع اکلیپس استفاده کنند. این لایسنس همچنین به کاربران نهایی اجازه می‌دهد تا نرم‌افزارهای مبتنی بر اکلیپس را بدون هیچگونه محدودیتی استفاده کنند و توزیع کنند. با این حال، لایسنس عمومی اکلیپس نیز برخی محدودیت‌ها و الزامات را برای توسعه‌دهندگان اعمال می‌کند.

لایسنس عمومی موزیلا (Mozilla Public License)

لایسنس عمومی موزیلا (Mozilla Public License) یکی از لایسنس‌های متن‌باز معتبر است که توسط بنیاد موزیلا برای نرم‌افزارهای متن‌باز آن‌ها استفاده می‌شود. این لایسنس به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا کدهای منبع نرم‌افزار را مشاهده و تغییر دهند و آن‌ها را بازنشر کنند.

لایسنس عمومی موزیلا بر پایه لایسنس آزاد مجوز عمومی GNU (GNU General Public License) توسعه یافته است و باعث می‌شود تا نرم‌افزارهای متن‌باز بتوانند با نرم‌افزارهای دیگری که از لایسنس‌های متن‌باز مختلف استفاده می‌کنند، سازگاری داشته باشند.

لایسنس عمومی موزیلا دارای چندین ویژگی مهم است که تاثیر بزرگی در توسعه نرم‌افزارهای متن‌باز دارد. اولین ویژگی این لایسنس اجازه استفاده، تغییر و توزیع نرم‌افزار است. با این لایسنس، توسعه دهندگان می‌توانند کد منبع را مشاهده و تغییر داده و نرم‌افزار را بازنشر کنند. همچنین، این لایسنس نیز اجازه می‌دهد تا نرم‌افزار و تغییراتی که در آن اعمال شده است، رایگان باقی بماند.

ویژگی دیگری که لایسنس عمومی موزیلا دارد، عدم مسئولیت است. با این لایسنس، توسعه دهندگان نرم‌افزار هیچ گونه مسئولیتی نسبت به استفاده از نرم‌افزار یا از دست رفتن اطلاعات مهم کاربران ندارند. این ویژگی می‌تواند برای توسعه دهندگان متن‌باز مزیت مهمی باشد، زیرا آن‌ها نیازی به تضمین امنیت یا عملکرد صحیح نرم‌افزار ندارند.

لایسنس عمومی موزیلا همچنین دارای یک ویژگی منحصر به فرد است که به آن “نشان تجاری فایرفاکس” معروف است. این نشان به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا از نام و لوگوی فایرفاکس در نرم‌افزارهای خود استفاده کنند. این باعث می‌شود تا نرم‌افزارهایی که با استفاده از لایسنس عمومی موزیلا توسعه یافته اند، به راحتی تشخیص داده شوند و با برند فایرفاکس مرتبط شوند.

در نهایت، لایسنس عمومی موزیلا یکی از لایسنس‌های قابل اعتماد و پایدار است که توسعه دهندگان متن‌باز می‌توانند از آن برای توسعه و توزیع نرم‌افزارهای خود استفاده کنند. این لایسنس اجازه می‌دهد تا نرم‌افزارهای متن‌باز با نرم‌افزارهای دیگری که از لایسنس‌های متن‌باز مختلف استفاده می‌کنند، همکاری کنند و باعث افزایش جامعه توسعه دهندگان متن‌باز شوند.

لایسنس‌های هم‌ارز با دامنه عمومی (Public-Domain-Equivalent Licenses)

لایسنس‌های هم‌ارز با دامنه عمومی (Public-Domain-Equivalent Licenses)، نوعی از لایسنس‌های نرم‌افزاری هستند که به کاربران اجازه می‌دهند برنامه‌ها و نرم‌افزارها را بدون هیچ محدودیتی استفاده، توزیع، تغییر و بهره‌برداری کنند. این لایسنس‌ها به صورت عمومی در دسترس هستند و از این رو به آن‌ها لایسنس‌های عمومی نیز گفته می‌شود.

این لایسنس‌ها توسط جامعه نرم‌افزار آزاد و متن باز توسعه داده شده‌اند و هدف از آن‌ها تضمین این است که نرم‌افزارها بدون هیچ محدودیتی قابل استفاده باشند و کاربران بتوانند آن‌ها را به آرزو خود تغییر دهند و با دیگران به اشتراک بگذارند. این لایسنس‌ها به عنوان یک جایگزین برای لایسنس‌های کپی‌رایت شده مطرح شده‌اند که معمولاً تحت قوانین مالکیت فکری قرار دارند و استفاده، توزیع و تغییر آن‌ها تحت محدودیت هستند.

برخی از معروف‌ترین لایسنس‌های هم‌ارز با دامنه عمومی عبارتند از:

1. لایسنس عمومی GNU (GNU General Public License): این لایسنس توسط پروژه GNU توسعه داده شده است و بیشتر در پروژه‌های نرم‌افزاری متن‌باز استفاده می‌شود. این لایسنس به کاربران اجازه می‌دهد نرم‌افزارها را به آزادی استفاده کنند و حتی آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارند. همچنین، این لایسنس اجازه می‌دهد نرم‌افزارها را تغییر داده و توزیع کنند، اما با شرط اینکه هرگونه تغییراتی که انجام داده‌اند نیز به صورت متن‌باز منتشر شود.

2. لایسنس ماسک (MIT License): این لایسنس از دانشگاه ماساچوست توسعه داده شده است و به کاربران اجازه می‌دهد نرم‌افزارها را بدون هیچگونه محدودیتی استفاده، توزیع، تغییر و بهره‌برداری کنند. این لایسنس بسیار ساده و کوتاه است و برای پروژه‌های کوچک و بزرگ متن‌باز مناسب است.

3. لایسنس اپاچی (Apache License): این لایسنس توسط بنیاد اپاچی توسعه داده شده است و برای پروژه‌های نرم‌افزاری متن‌باز مناسب است. این لایسنس به کاربران اجازه می‌دهد نرم‌افزارها را با هر نوع استفاده ایجاد کنند، توزیع کنند و حتی آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارند. همچنین، این لایسنس اجازه می‌دهد تغییراتی در نرم‌افزار ایجاد کرده و آن‌ها را توزیع کنید، اما با شرط اینکه هرگونه تغییراتی که انجام داده‌اند نیز به صورت متن‌باز منتشر شود.

در کل، لایسنس‌های هم‌ارز با دامنه عمومی اجازه می‌دهند که نرم‌افزارها بدون هیچگونه محدودیتی استفاده شوند و کاربران به آزادی کامل در تغییر، توزیع و بهره‌برداری از آن‌ها دست پیدا کنند. این لایسنس‌ها برای تشویق به توسعه و استفاده از نرم‌افزارهای متن‌باز بسیار مهم و حائز اهمیت هستند.

لایسنس‌ جامع کرییتیو کامنز صفر (Creative Commons Zero Universal License)

لایسنس‌ جامع کرییتیو کامنز صفر (Creative Commons Zero Universal License) یک لایسنس عمومی است که توسط سازمان کرییتیو کامنز ایجاد شده است. این لایسنس به کاربران اجازه می‌دهد تا حقوق مالکیت معنوی خود را درباره یک اثر را کنار بگذارند و این اثر را به صورت رایگان و بدون نیاز به اجازه‌نامه با سایران به اشتراک بگذارند.

از زمان ایجاد لایسنس کرییتیو کامنز صفر، این لایسنس به عنوان یک ابزار محبوب برای اشتراک‌گذاری محتوا در وب و دیگر پلتفرم‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. با استفاده از این لایسنس، افراد می‌توانند از اثری که خود ایجاد کرده‌اند (مثلاً عکس، مقاله، فیلم و غیره) بدون نگرانی در مورد محدودیت‌های حقوق مالکیت معنوی آن استفاده کنند. به عبارت دیگر، در صورت استفاده از این لایسنس، اثر شما تبدیل به یک اثر عمومی می‌شود که هرکس می‌تواند از آن استفاده کند و حق مالکیت معنوی شما را درباره آن اثر از بین ببرد.

از ویژگی‌های مهم لایسنس کرییتیو کامنز صفر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. اجازه استفاده: با استفاده از این لایسنس، شما به هرکس اجازه می‌دهید تا از اثر شما استفاده کند، آن را کپی کند، توزیع کند، به اثر اصلی اضافه کند، تغییرات در آن ایجاد کند و حتی به منظور استفاده تجاری از آن استفاده کند.

2. عدم نیاز به اجازه‌نامه: این لایسنس از شما نیازی به اجازه‌نامه یا مجوز رسمی برای استفاده از اثر شما نمی‌طلبد. هرکس می‌تواند از اثر شما استفاده کند بدون اینکه نیازی به پرسیدن اجازه یا مذاکره با شما داشته باشد.

3. پزشکی عمومی: با استفاده از این لایسنس، اثر شما به عنوان یک اثر عمومی در نظر گرفته می‌شود که هرکس می‌تواند از آن بهره‌برداری کند. این به معنای این است که شما از هرگونه حق مالکیت معنوی درباره اثر خود صرف نظر می‌کنید و اجازه می‌دهید که اثر شما در سراسر جهان توسط هرکسی استفاده شود.

4. حفظ حقوق نام‌نویسی: با استفاده از این لایسنس، شما می‌توانید حقوق نام‌نویسی خود را درباره اثر خود حفظ کنید. این به این معنی است که هرکسی که از اثر شما استفاده می‌کند، باید نام شما را به عنوان نویسنده یا خالق اصلی اثر درج کند.

در کل، لایسنس کرییتیو کامنز صفر به شما این امکان را می‌دهد تا اثر خود را به صورت رایگان و بدون محدودیت با سایران به اشتراک بگذارید. این لایسنس به شما اجازه می‌دهد تا از تکثیر، توزیع و استفاده تجاری از اثر خود استفاده کنید، در حالی که همچنان حقوق نام‌نویسی خود را حفظ می‌کنید. از آنجا که این لایسنس اثر شما را به یک اثر عمومی تبدیل می‌کند، این به شما اجازه می‌دهد تا در اشتراک‌گذاری دانش، ایجاد هنر، ترویج فرهنگ و سایر فعالیت‌های مشابه به طور گسترده‌تر با سایران همکاری کنید.

لایسنس The Unlicense 

لایسنس The Unlicense یکی از انتخاب‌های برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار است که به آن‌ها امکان می‌دهد کد منبع خود را بدون هیچگونه محدودیت متنی یا حقوقی منتشر کنند. این لایسنس به عنوان یک لایسنس کاملاً آزاد و بدون محدودیت شناخته می‌شود و در واقع از تمام حقوق نرم‌افزار صاحبانه صرف نظر می‌کند.

هدف اصلی این لایسنس ایجاد یک راهکار ساده و شفاف برای ارائه نرم‌افزارهایی با کد منبع باز بوده است. با استفاده از The Unlicense، برنامه‌نویسان می‌توانند از هر جایی در جهان بدون هیچگونه محدودیتی از کد منبع خود استفاده کنند و حتی آن را بازنویسی، تغییر دهند و در نهایت به دیگران منتشر کنند.

این لایسنس بر اساس ایده‌های لایسنس‌های کد منبع باز معروفی مانند MIT و BSD ساخته شده است. با این حال، در مقابل حقوق نرم‌افزار صاحبانه، The Unlicense بسیار ساده‌تر و بدون هیچگونه محدودیت است. در واقع، برنامه‌نویسان می‌توانند از نرم‌افزار با این لایسنس بدون هیچگونه محدودیت قانونی استفاده کنند و حتی آن را به عنوان یک قسمت از نرم‌افزارهای خود استفاده کنند که قصد تجاری دارند.

به طور خلاصه، لایسنس The Unlicense به هر شخصی اجازه می‌دهد که کد منبع نرم‌افزار را بدون هیچگونه محدودیتی کپی، تغییر دهد، منتشر کند، استفاده کند و حتی فروش کند. همچنین، این لایسنس به شخصی که نرم‌افزار را منتشر می‌کند امکان می‌دهد حقوق مالکیت مادی و معنوی خود را به صورت کامل و به صورت دائمی صرف نظر کند.

با توجه به سادگی و آزادی موجود در لایسنس The Unlicense، این لایسنس به عنوان یک انتخاب پرطرفدار در جوامع نرم‌افزار باز شناخته شده است. برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از این لایسنس، کد منبع خود را باز و آزاد باقی بگذارند و از همکاری دیگران بهره ببرند.

چرا باید از لایسنس نرم‌افزار متن باز استفاده کنیم؟

لایسنس نرم‌افزار متن باز یک مفهوم است که در دنیای نرم‌افزارها رواج یافته است. این مفهوم به معنای اجازه استفاده، توزیع و تغییر نرم‌افزارها بر اساس خطوط کد منبع آن‌ها است. برخلاف نرم‌افزارهایی که به صورت مالکیتی منتشر می‌شوند و کد منبع آن‌ها به صورت مخفی نگه داشته می‌شود، نرم‌افزارهای متن باز با انتشار کد منبع خود به صورت عمومی، اجازه می‌دهند که هر فردی بتواند به این کد دسترسی پیدا کند، آن را تغییر دهد و با اجازه مولف نرم‌افزار آن را توزیع کند.

استفاده از لایسنس نرم‌افزار متن باز برای توسعه نرم‌افزارها و استفاده از آن‌ها دارای مزایا و توجیهاتی است که در زیر به تشریح آن‌ها می‌پردازیم:

1. امکان بررسی کد منبع: با دسترسی به کد منبع نرم‌افزار متن باز، برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان قادرند تا به راحتی به عملکرد و رفتار دقیق نرم‌افزار پی ببرند. این امکان اجازه می‌دهد تا اشکالات و باگ‌های موجود در نرم‌افزار را شناسایی و برطرف کرده و همچنین بهبودهای لازم را اعمال کنند.

2. توسعه و بهبود مستمر: با انتشار کد منبع نرم‌افزار به صورت عمومی، سایر برنامه‌نویسان قادر به همکاری در توسعه و بهبود مستمر نرم‌افزار می‌شوند. این امکان باعث می‌شود تا تعداد برنامه‌نویسانی که در توسعه نرم‌افزار شرکت می‌کنند، افزایش یابد و در نتیجه سرعت و کیفیت توسعه نرم‌افزار نیز بهبود یابد.

3. امنیت و شفافیت: به دلیل عمومی بودن کد منبع نرم‌افزار متن باز، امکان وجود نقص‌های امنیتی و باگ‌های مختلف در نرم‌افزار به صورت سریع‌تر شناسایی و رفع می‌شوند. علاوه بر این، استفاده از لایسنس متن باز باعث شفافیت بیشتری درباره فعالیت‌ها و عملکرد نرم‌افزار می‌شود و می‌تواند اعتماد عمومی را در قبال نرم‌افزار افزایش دهد.

4. توسعه اقتصادی و فرهنگی: استفاده از لایسنس نرم‌افزار متن باز، امکان توسعه اقتصادی و فرهنگی را فراهم می‌کند. با توسعه نرم‌افزارهای متن باز، امکان رشد و توسعه صنعت نرم‌افزارهای باز را فراهم می‌کنیم و از نظر اقتصادی می‌تواند فرصت‌های شغلی بسیاری را ایجاد کند.

با توجه به مزایای فوق، استفاده از لایسنس نرم‌افزار متن باز به عنوان یک رویکرد نوین در توسعه نرم‌افزارها، به عنوان یک گزینه مطلوب در دنیای فناوری محسوب می‌شود. این رویکرد نه تنها بهبودهای قابل توجهی در کیفیت و امنیت نرم‌افزارها ایجاد می‌کند، بلکه به ایجاد فرصت‌های شغلی و توسعه اقتصادی نیز کمک می‌کند.

 

جمع‌بندی

لایسنس‌ها فرهنگ همکاری و کار گروهی را افزایش می‌دهند و با در‌دسترس قرار‌دادن بسیاری از پروژه‌های متن‌باز، باعث پیشرفت و ترقی مهندسان باتجربه و کم‌تجربه می‌شوند. انواع این مجوزها قوانین خاص خود را دارند که کاربر مصرف‌کننده به پیروی از آن‌ها ملزم است. انتخاب نادرست لایسنس مرتبط با پروژه باعث ایجاد مشکلاتی در روند توسعه و عرضه نرم‌افزار می‌شود؛ به‌همین‌دلیل، در این مقاله سعی کردیم با معرفی انواع لایسنس، شما را در انتخاب مجوزهای متن‌باز یاری کنیم.

سؤالات متداول

۱. منظور از مجوزهای Permissive چیست؟

با استفاده از این مجوزها، به کاربران نرم‌افزار اجازه داده می‌شود از کد منبع استفاده کنند و آن را تغییر دهند و به‌اشتراک‌ بگذارند.

۲. لایسنس‌ عمومی اکلیپس چه نوع مجوزی است؟

این لایسنس کپی‌ لفت ضعیف توسعه‌دهندگان نرم‌افزار را ملزم می‌کند که تغییرات ایجادشده در کد را منتشر کنند.

۳. آیا لایسنس ام‌ آی تی محدودیت‌های زیادی برای استفاده از کد منبع اعمال می‌کند؟

خیر، License MIT لایسنس نرم‌‌افزار مجاز آسان‌گیری است که محدودیت‌های کمی دارد و سازگاری مناسبی در قسمت‌های مختلف توسعه نرم‌افزار از خود نشان می‌دهد.

۴. چه تفاوتی بین مجوزهای Copyleft و Permissive وجود دارد؟

مجوزهای Copyleft اجازه می‌دهند که کد منبع و تغییراتی که در آن ایجاد می‌شود، باید با مجوز مشابه یا مجوزی مشابه به آن منتشر شود. این به معنای این است که نرم‌افزارهایی که از مجوزهای Copyleft استفاده می‌کنند، مجبورند کد منبع خود را باز منتشر کنند.

از طرفی، مجوزهای Permissive به کاربران اجازه می‌دهند که کد منبع را با مجوز دلخواه استفاده کنند و تغییر دهند و حتی بدون اینکه نیاز به منتشر کردن تغییرات داشته باشند، آن را به اشتراک بگذارند.